Levensloop en reünies
Reünie en alles wat er op lijk,hebben iets te maken met je levensloop. Bij een reünie zie je personen die een deel van hun leven met je hebben meegelopen. Zij kennen jou en jij kent hen.Het past dus zeker in de levensloopverhalen.Zo hadden we op 4 juli een bijzondere reünie ter gelenheid van het feit dat onze middelbare schoolklas 50 jaar geleden eindexamen deed. Het was op een bijzondere plaats namelijk op de agnietenberg. Nu een restaurant,maar vroeger een historische plaats. Veel van mijn klasgenoten waren er vaker en zijn in de buurt opgegroeit.Anderen kwamen er via de school bij uitstapjes..De plaats heeft een bijzondere liasion met Thomas a kempis,die er een deel van zijn leven heeft doorgebracht. We bezochten het museum dat voor hem is ingericht en zijn begraafplaats en hadden een plezierige en inspirerende dag.
Een fee die even een oppepper in de eertse kilometers gaf
De vierdaagse van Nijmegen heeft ook een hoog gehalte aan
levensloop.Dat geldt in ieder geval voor mij.Natuurlijk is het een
wandelevenement, maar het is nog veel meer.Een plaats waar je gelijkgestemden
ontmoet,het verbindend element van eenzelfde doel en saamhorigheid.Je moet het
gedaan hebben om te weten hoe het voelt.Dit jaar was een bijzonder jaar, al was
het alleen al dat ik hem niet heb uitgelopen.
Tevoren was het me al duidelijk dat ik te weinig tempo mogelijk had om op tijd
binnen te komen.Mijn conditie was door de prostaatkanker lang niet optimaal en
ik had veel last van mijn heup.Alhoewel ik alles voor mij zo goed mogelijk
geregeld had,dreigde toch veel heel anders te lopen.Mijn echtgenote belandde
enige dagen tevoren in het ziekenhuis en kwam gedurende mijn inschrijving weer
thuis waar ik mijn mantelzorgtaken weer op me moest nemen.Slapen bij mijn broer
in Nijmegen zei ik af en ik ging weer als vanouds vanuit huis 'smorgens
naar Nijmegen voor de start,Aanvanvankelijk was ik van plan met een rollator
te gaan lopen, maar dat mocht niet.Ook een stok en een paraplu zijn nu verboden
Dat vind ik eigenlijk toch wel handig. Bij de start keek de mevrouw naar mijn
lange pelgrimsstok en ik dacht... die moet ik voor zijn. Ik vertelde mijn
situatie en dat deze stok altijd met mijn wandeling meeging ,een pelgrimsstaf die
met mij loopt in plaats van ik met hem.Ik had deze stok in 11/2 jaar gemaakt en
ik ben er tevreden over. Mevrouw de starter zei niets meer en liet me gaan.Ik
liep wat lastig het eerste stuk van de 2de dag, want zoals bekend was de 1 ste
dag vanwege de warmte geschrapt.Mijn tempo was zodanig dat ik een half uur later
op mijn eerste rust aankwam als normaal en bovendien had ik een beetje de pest
in dat het café waar ik altijd de koffie haalde verdwenen was. Ik had voldoende
eten en drinken bij me dus dat was het probleem niet.Ik kreeg van een omstander
nog een lekker vers eitje en was de misère van de koffie snel vergeten.Toen ik
weer opstapte was het inmiddels bijna een uur later als ik gewend was.Ik telde
de dag af en kwam over de brug van het Maas-Waalkanaal tot de conclusie dat ik
waarschijnlijk te laat zou binnenkomen na een warme dag afzien.Daar had ik geen
zin in en ik had thuis ook nog het nodige te doen.De bezemwagen kwam langs en
vroeg of het wel goed met me ging en ik kreeg een gekoelde banaan als
oppepper..Ik zei dat ik had besloten er een punt achter te zetten,en legde uit
waarom.Ik vroeg of ze mij naar mijn broer wilde brengen 5 km. verderop, maar het
busje was vol en ze kon niet om de hekken heen.Toen zag ik een drom
politieagenten staan en een aantal politiebusjes. Ik sprak een agent aan en
vroeg wie de leiding had over het gebruik van de busjes.Ik vertelde mijn verhaal
en via mijn staf kwamen we op de camino naar Santiago en dat ik langs die route
altijd op de gendarmerie en de brandweer kon rekenen. Er was uitein deliijk een
jonge man die mij naar broer Ton bracht waar ik me zette in de warmte achter
een bak koffie en een piljs.Ik had het goed!!!! Later bracht hij me met de auto
terug naar de startplaats.
Naschrift:Met broer Harry die herstellende is van 9 gebroken ribben en een gebroken arm,heb ik afgesproken dat we in 2023 samen gaan lopen.En al komt het er nooit van,we hebben nu al de lol.
Ongeveer 17 jaar ben ik lid van de plaatselijke probusclub.Tot groot genoegen overigens.Ook in deze club heb je zo allemaal je levensrugzakje en maak je van alles mee.Bij onze jaarlijkse uitjes,met de dames werkt het weer als een stuk van je levensloop.Onder een bepaald programma hoor je weer veel van elkaar, ondanks het feit dat we elkaar een maal per 2 weken zien.Dit jaar naar Spakenburg,een dorp met rijke historie en voldoende aanknopingspunten voor ieder om iets over het dorp en zijn geschiedenis maar ook over zichzelf te vertellen. Dat soort zaken gaan vrijwel altijd in elkaar over.Het werd op deze mooie zomerdag een zeer plezierige afwisseling van het dagelijks leven.
spakenburg in al zijn glorie
Teksten(1)
Soms kom je teksten tegen die je op een of andere manier aanspreken. Het heeft te maken met jouw persoonlijke ideeën en het rugzakje dat je in het leven hebt meegekregen.Dat gaat met boeken en het beoordelen van allerlei kunst hetzelfde. De volgende tekst die ik pakkend vond was er een die ik tijdens een begrafenis hoorde. Het is een lied van Michel Fugain getiteld:Je n' aurai pas le temps en is gemakkelijk als muziek op You tube te vinden.
Je n'aurai pas le temps.
Ik zal geen tijd hebben
Pas le temps
Geen tijd
Même en courant
Zelfs rennend
Plus vite que le vent
Veel sneller dan de wind
Plus vite que le temps
Veel sneller dan de tijd
Même en volant
Vliegend
Je n'aurai pas le temps
Zal ik geen tijd herbben.
Pas le temps
Geen tijd
De visiter
Om de onmetelijkheid
Toute l' immensité
van zo'n groot .
D'un si grand univers
universum te bezoeken
Même en cent ans
Zelfs in honderd jaar
Je n'aurai pas le temps
Zal ik geen tijd hebben
De tout faire
om alles te doen
J'ouvre tout grand mon coeur Ik open
mijn hele hart
J'aime de tous mes yeux
Doe mijn ogen wijd open
C'est trop peu
Het is te weinig
Pour tant de coeurs
Voor zoveel harten
Et tant de fleurs
En zoveel bloemen
Des miliers de jours
Duizenden dagen..
C'est bien trop court
Het is veel te kort
C'est bien trop court
Het is veel te kort
Et pour aimer
En om lief te hebben
Comme l'on doit aimer
zoals we zouden moeten liefhebben
Quand on aime vraiment
als we echt liefhebben
Même en cent ans
zelfs in honderd jaar
Je náurai pas le temps
zal ik geen tijd hebben
Pas le temps
Je náurai pas le temps
Ik zal geen tijd hebben
Pas le temps
Geen tijd
Dit wijst erop,en hier herken ik mezelf in,dat je nooit klaar
bent om alles zo goedmogelijk te doen als je wilt .Je wordt wel wijzer en beter
om dit te bereiken.Het zal nooit helemaal lukken en daar moet je maar vrede mee
hebben.
Als er zondags kerk is ga er meestal naar toe. Niet uit religieuze en zeker niet uit kerkelijke overwegingen.Er ligt daar een stuk van mijn jeugd en ik heb er een zekere band mee.Er zijn ook veel vroegere mensen die daar samern met mij op school zaten blijven hangen.Soms treft een tekst van in dit geval het evangelie je..In het verleden gold het evangelie als een soort leidraad, zelfs wet in het leven.Jammer genoeg werden de straffen bij overtreding vaak aangescherpt.Dat is nu minder het geval en deze zondag helemaal niet.Het was een tekst over nederigheid gebracht door een pastor die er op goede wijze een positieve draai aan gaf.We kregen in het misboekje een tekst van Paus Johannes 23 die deze metafoor ook op menselijke manier ontrafeld had.Hier kon ik wel mee leven en vond het waard het op te schrijven.
Vandaag neem ik mij voor om het bij vandaag te houden
en niet alle problemen die zich in mijn leven voordoen
tegelijk aan te pakken
Vandaag doe ik eenvoudige kleren aan,
ik wil me vriendelijk gedragen
ík zal proberen niemand te kritiseren"'
ik zal niemand te hoog aanslaan, ook mijzelf niet.
Vandaag zal ik me gelukkig voelen,
omdat ik zeker weet dat ik geschapen ben om gelukkig te zijn,
niet alleen in de toekomstige wereld,maar ook in die van nu.
Vandaag ga ik de dingen nemen zoals ze zijn,
en niet proberen ze in mijn richting te dwingen.
Vandaag zal ik 10 minuten van mijn tijd gebruiken
om stil te zijn,en naar God te luisteren.
Vandaag doe ik een goede daad
en zeg daar niets over tegen een ander
Vandaag begin ik met een plan voor de dag:
ik zal het misschien niet perfect afwerken
'maar ik maak wel een dagprogramma.
Vandaag besef ik ten diepste en van harte
ondanks de schijn van het tegendeel,dat het leven mij omarmt
meer dan wie ook uin deze wereld.
Vandaag zal ik leven zonder iets te vrezen.Ik zal met name
zonder angst genieten van wat mooi is
en geloven in de liefde.
In de 12 uren dat ik vandaag actief ben kan ik dat
denk ik,allemaal best wel doen.Gewoon per dag.
Beter dan dat ik moet bedenken
dat ik dat mijn leven lang moet doen.
Dit verhaal zou een reflectie van jouw eigen innerlijjk kunnen zijn...