Welvaartsziekten

Vandaag las ik een aardig verhaal over welvaartsziekten. Onder deze titel verstaan we: suikerziekte, longafwijkingen door roken, obesitas (vetzucht), hart en vaatziekten, leverziekten door alcoholgebruik en ga zo maar door. Ook "overacting" behoort tot het welvaartsgebeuren: te lang doorgaan met een behandeling die weinig toevoegt aan gezondheid of leven, te lang doorbehandelen. Allerlei goedbedoelde maar toch foute gezondheidsadviezen zoals: bijzondere diëten, supplementen, adviseren van checkmethoden als totale bodyscan of screenen op bepaalde vormen van kanker. Alles kan of is te koop zonder dat we dat eigenlijk moeten willen. Politiek en overheid lijken er geen antwoord op te hebben. Alle pogingen om leefstijlverandering te introduceren lijken te mislukken. Het lijkt de politiek vaak alleen wat uit te maken of kosten gespaard kunnen worden. Indien niet dan vaart men mee met de lobby van de farmaceutische industrie die graag geneesmiddelen verkoopt, van de voedingsindustrie die graag extreme voedingsproducten verkoopt, van de technische industrie die graag zijn apparaten ziet gebruiken. Zelf doet de overheid mee door accijns op producten te heffen en daardoor haar inkomsten mede afhankelijk maakt van eigen beleid. Men zou aan preventie moeten doen, maar dat komt niet van de grond en zou toch een logisch middel zijn om welvaartsziekten te bestrijden. Natuurlijk zijn deze ziekten deels te wijten aan het feit dat ons DNA niet snel genoeg heeft kunnen reageren op de culturele (r)evolutie van de afgelopen tienduizenden jaren, waarin de mens van jager-verzamelaar werd tot de agrarier en later de stedenwonende mens. Het zou goed zijn als er klokkenluiders opstaan, die tegengas geven. Je zou zo zeggen dat de minister van Volksgezondheid maar eens het initiatief moet nemen, maar wij burgers moeten hem/haar dan wel de kans geven.