Domotica

Je wordt er zo langzamerhand mee doodgegooid: woorden waarvan je eerst de betekenis niet weet, maar die vervolgens zo vaak verschijnen dat je er toch wat van moet vinden. Domotica zijn dus handige dingen of foefjes, die het leven aangenamer kunnen maken.

De eerste keer dat ik erover een verhaaltje in de krant las, ging over een project in Rotterdam, waar in plaats van de huishoudelijke hulp een robot ging stofzuigen. De alleenstaande vrouw was er niet blij mee, en ik kon me daar alles bij voorstellen. Natuurlijk zijn gemakkelijke "hulpjes", in het dagelijks leven handig en we moeten daar ook zeker gebruik van maken. Het is echter m.i. zo dat we de laatste tijd in een poging om de participatiemaatschappij gezicht te geven juist het tegenovergestelde doen met allerlei domotica. Een automatische grasmaaier: prima, maar een robot als ober bij een diner, of een robot als verpleegkundige aan je bed is niet de bedoeling. Een ober doet meer dan een drankje brengen en een verpleegkundige doet meer dan een mens uit bed tillen. Wel zijn we aan het proberen een robot of apparaat menselijker te maken, maar dat is (gelukkig) tot op heden niet gelukt. Het robotiseren van je omgeving of vertechniseren zal wel nodig zijn als je langer zelfredzaam moet zijn in je eigen huis, maar kan en zal nooit het menselijk contact kunnen overnemen. Dit nog afgezien van het feit, dat veel ouderen niet goed met de toenemende vertechnisering (is dat wel een woord?) kunnen omgaan.
Het lijkt of de stimulans naar domotica wordt ingegeven door mensen achter een bureau, die jong zijn, technisch onderlegd en ook nog uitrekenen samen met de industrie dat het veel goedkoper is. Zo'n maatschappij moeten we niet willen!!!!

Overigens: mijn column (zie maart) is deze week toch in het wekelijks Huis aan Huis blad van start gegaan. Mag ik eenmaal per 14 dagen wat zeggen over de gemeentelijke ontwikkelingen ten aanzien van de nieuwe orde in de gemeente (de decentralisatie). Met name de regeltjeswetgeving, de woningmarkt, de vernieuwingen in de zorg en het welzijnsbeleid zullen mijn warme aandacht hebben en ik zal er wel wat van vinden. Ik weet niet of men daarop zit te wachten, maar het kan voor de locale bevolking geen kwaad om eens zo nu en dan een ander geluid te horen.

Verder ben ik in de advent van de 4 daagse, het zal wel bijzonder worden. Maar ik zeg maar zo, als je gewoon doet ben je al bijzonder.