Column

Ik heb bedacht om een collumn te gaan schrijven in ons plaatselijke krantje. Wat is het geval: zoals de mensen die mij beter kennen weten, zit ik in de koersgroep Oldebroek voormekaar. Via mijn voorzitterschap van de KBO (Katholieke Bond Ouderen) NO Veluwe, was ik in mei 2013 uitgenodigd om mee te gaan naar een paar gemeenten die al een eind gevorderd waren met de participatiegedachte in de samenleving (gemeente). De gedachte sprak me aan en op de terugweg werd besloten om een groep van vrijwilligers te vormen om de gemeente gevraagd en ongevraagd van advies te dienen in deze materie en een soort aanjaagfunctie te hebben. Het was uiteraard niet een makkelijk traject: van centrale sturing naar sturing vanuit de samenleving. Weliswaar noodzakelijk geworden door alle bezuinigingen, maar de moeite waard om dingen die de samenleving belangrijk vindt te blijven stimuleren. Er is de afgelopen jaren veel vergaderd, en heel langzaan maar zeker worden de eerste veranderingen zichtbaar in sturing en met elkaar omgaan, vooral ook naar elkaar luisteren. Er is nu een website gemaakt waarop mensen belangrijke ideeën die voor grote groepen in de gemeente van belang zijn, kunnen ventileren. Wanneer het een goede bodem heeft wordt het tot uitvoer gebracht met facilitatie van de gemeente. De vraag is altijd hoe je de mensen enthousiast maakt en nieuwsgierig. Daartoe heb ik dus bedacht een collumn te schrijven eenmaal per 2 weken over het wel en wee, zoals de groep dat beleeft.

Ik ga 2 personen creëren Jans en Pietje. Jans is een toch wel zeldzame naam en werd vorig jaar maar 11 maal in Nederland gegeven. Pietje is een algemene naam die in de streek veel voorkomt. Detail: de vrouw word eerst genoemd, dat vond ik wel mooi in een  behoudende gemeente. Er is een knipoog naar Hans en Grietje: een sprookje, en sprookjes hebben vaak een rauw verhaal, een goede afloop en een boodschap. Het zijn beide in hart en nieren vrijwilligers met het hart op de goede plaats. Ik ga hen beiden het woord geven n.a.v. gebeurtenissen die van belang zijn. Focussen op dingen die goed gaan, maar dingen die fout gaan niet uit de weg gaan. Ik hoop met een kwinkslag en een grap de mensen bij de les te houden en heb de eerste 4 afleveringen ingeleverd. Ik zie er wat in, maar de gemeente en de krant moeten wel veel vertrouwen in mij als columnist hebben, willen ze er mee van start gaan. Ik ben benieuwd. O, ja. Ik wil ook nog in een soort wedstrijd beiden een echt Oldebroeks gezicht geven (cartoonachtig)??

Ik ga ook maar vast mijn eerste 4 afleveringen hieronder zetten:

Jans en Pietje

(Het verhaal van de koersgroep over de weg naar een samenleving voor elkaar in de gemeente Oldebroek)

Website: www.oldebroekvoormekaar.nl.

Terugblik 1

Ze zitten samen gezellig bij het haardvuur op een wat druilerige middag. Ze staren beiden naar de vlammetjes en Pietje ziet ze glimmen in de ogen van Jans.

Jans en Pietje zijn hele gewone burgers uit de gemeente Oldebroek. Ze hadden deze middag een afspraak gemaakt om eens wat bij te praten over de koersgroep waar ze beiden deel van uitmaken.

"Weet je nog hoe het allemaal begon?",  vraagt Jans. "O Ja", zegt Pietje: "Na een busreis naar Brabant en Limburg (waar al gemeenten een goede opstart gemaakt hadden met de participatiesamenleving), toen vele vrijwilligers en ambtenaren van de gemeente besloten, met stimulans van de burgemeester, op de terugweg om een koersgroep op te richten. Vanuit de samenleving prikkels geven en de vinger aan de pols houden". "Ja, ja, zo was het. Ik vond dat een goede zaak en heb me daar direct voor opgegeven; trouwens jij ook".

Pietje zakte wat weg achter het glaasje wijn dat hij van Jans aangeboden had gekregen. Hij droomde weg, als was hij een oosterling in een droomwereld. Participatiemaatschappij een woord dat was uitgevonden om met minder middelen toch goed te blijven functioneren. Met elkaar, met vrijwilligers gaat dat wel lukken dacht hij. Hij had zijn hele leven al voor anderen klaargestaan; eigenlijk niets bijzonders vond hij.

"He Pietje zit je te slapen? "Eh nee, ik droomde wat".

"Ik zeg maar zo", zei Jans "we gaan het doen met mensen die hart voor onze gemeente hebben".

"Weet jij wel waar het hart zit?", vraagt Pietje.

Dan wordt Jans toch even boos. "Je stelt nu een van de domme vragen zoals we vroeger ook vaak deden en die in de politiek en de gemeenteraden nog vaak gesteld worden. Over weetjes, regeltjes en politieke ideetjes. Pietje het moet over de inhoud gaan. Het maakt niet uit waar je hart zit als je hart voor iets hebt. Sommige dingen hebben geen hart, maar toch ook weer wel. Neem nu de koersgroep……….."

Vrouwenlogica peinst Pietje .Ik ga er eens een 14 dagen over nadenken, dan kom ik hier zeker op terug.

Terugblik 2

"Heb je het een beetje begrepen Pietje", vraagt Jans. "Jazeker je hebt gelijk. Heel vaak wordt er langs dingen heen gepraat en het komt zelfs voor dat de inhoud van een probleem helemaal niet aan de orde komt in een bespreking en wordt ondergesneeuwd door procedures. Als het dan geen kop en staart meer heeft wordt er een commissie ingesteld, en dat duurt dan weer zolang dat men als commissie niet goed meer weet waar het over ging…….. En dat willen we als koersgroep anders". "Juist" zegt Jans: en ze kan na deze opmerking weer even rustig ademhalen. "Wij willen positief kritisch in de samenleving staan, de gemeente met open vizier positief uitdagen en door een andere bril gaan kijken als vroeger gebruikelijk was. Het zijn wellicht wat grote woorden, maar we moeten het proberen, al lijkt het moeilijk om een gedragsverandering op dit vlak van de grond te tillen. Maar de inwoners van Oldebroek hebben heel wat in hun mars hoor, je moet daar niet te min over denken. Er zijn al heel wat samenwerkingsverbanden die afzonderlijk opereerden, maar nu zijn gaan samenwerken. De afzonderlijke instanties laten doen waar ze goed in zijn en dingen aan anderen overlaten waar ze minder kaas van gegeten hebben. In groepen als PIO (platform informeel overleg) vindt bundeling plaats van vrijwilligersorganisaties. DPGO (diaconaal platform gemeente Oldebroek) hulp die zich gebundeld heeft vanuit kerkelijke organisaties, geweldig toch?

We hebben ook profijt gehad van onze werkgroepen wonen/werken; deregulatie; communicatie en zorg/welzijn. Sommige hebben wat meer succes gehad als anderen, maar allen hebben bijgedragen tot meer begrip naar elkaar.

Ik zie een verdere ontwikkeling van onze gemeente voor elkaar wel zitten. Nu moeten we nog iets bedenken om mensen nieuwsgierig te maken zodanig dat ze er ook bij willen horen en er voor elkaar willen zijn. Geen loze kreet, maar doen. Zouden de inwoners dat willen / begrijpen vraagt Pietje zich af. Hij hoopt het te kunnen merken aan de inhoud van zijn mailbox. Het moet toch mogelijk zijn dat iemand daar deze week iets heel positiefs voor de gemeenschap in stopt. Pietje hoopt het, en droomt verder weer weg bij zijn haardvuur.

Terugblik 3

"En?" vraag Jans. Pietje port nog eens wat in het vuur dat bijna was uitgegaan, tijdens zijn dutje. Zijn buik was wat vol geraakt van alle lekkernijen die Jans hem had toegestopt: kruutmoes, boffert en dan weet je het wel. Hij was ook een beetje teleurgesteld omdat er niets in zijn mailbox zat. Aarzelend zei hij: "Er zat niets in". "Kop op Pietje, laten we eerst eens zien of we iets over het hoofd gezien hebben. Wellicht konden de mensen de website niet vinden, of vonden ze gewoon de weg niet op de site zelf; maar misschien zijn we in ons enthousiasme ook wel te ongeduldig. Kijk wij gaan er dagelijks mee om. Geef ze de tijd."

Pietje krabbelt eens achter zijn oren, het zal allemaal wel, maar het is toch zuur zo meent hij. Ik ga toch weer een oproep doen. Wellicht dat de 12 aanbevelingen die de koersgroep heeft gedaan, en waar goed over is nagedacht de mensen enthousiast kunnen maken. Hij kent ze bijna uit het hoofd, maar voor de burgers staan die op de website, als ze daar naartoe gaan kunnen ze meteen eens rondneuzen wat er allemaal kan en gaan ze wellicht vragen stellen of misschien hebben ze wel een initiatief.

Pietje denkt dat het een goed plan is en bespreekt zijn idee met Jans. Ze schenken nog een bakkie bij. Samen plannen maken en ideeen uitwerken is toch het fijnste wat er is denken ze. Een website is wel een wat sober medium als je enthousiasme wilt delen, maar je bereikt wel snel veel mensen en die moeten weer begrijpen dat het dan pas kan beginnen, nl. elkaar daadwerkelijk ontmoeten. Jans zegt: "De website geeft de richting. De ontmoeting die daarvan het gevolg is geeft de warmte. Pietje is het daar volkomen mee eens. Hij denkt: Als vrijwilligers en enthousiaste mensen sterren waren zou het nooit meer donker worden, maar hij is ook maar een mens en zakt weer even lekker onderuit. Hij denkt nog even: oppassen dat er geen as van mijn sigaar valt.

Huidige stand van zaken 4

"Ja" zegt Pietje "Het wordt tijd dat ik weer eens opstap.
Ik heb nog eens nagedacht over alles en daar ben ik toch wel vrolijk van geworden. Wat onze 12 aanbevelingen betreft loopt er veel. Er is duidelijk een verandering in de omgang met elkaar. De gemeente luistert beter naar haar burgers en de burgers begrijpen beter dat de gemeenteambtenaren niet van de ene op de andere dag kunnen veranderen in hun denkpatronen. De witte vlekken op de kaart, daar waar nog geen duidelijk aanspreekpunt is tussen gemeente en burgers, daaraan wordt hard gewerkt. De koers groep heeft via dorpsgroepen en klankbordgroepen kennis gemaakt met lokale problemen, hierdoor zijn er ook contacten ontstaan tussen de verschillende groepen. Ze kunnen wat van elkaar leren. De koersgroep zal die contacten blijven stimuleren. En de website Jans: Ik heb een uniek initiatief binnengekregen. Een persoon of groep wil jou en mij graag een gezicht geven: De Jans en Pietje van de gemeente Oldebroek voor elkaar. Dit gezicht moet aantrekkelijk, aanstekelijk, nieuwsgierig makend en vooral Oldebroeks zijn. Maar ik denk dat wij als personen niet herkenbaar moeten zijn. Vrijwilligers doen hun werk het liefst in alle rust……. Wij gaan alle Oldebroekers uitnodigen om zich bij dit initiatief aan te sluiten!!!!!". Dus op naar de website.