Jaarwisseling 2009-2010

Mindfulness, haar links en kerst en nieuwjaarswens

Op een van mijn langere wandelingen kwam ik tot de conclusie, dat de visie van mindfulness, het inzicht van mensen met BDE (bijna doodervaring) of een andere existentiële ziekte-ervaring, GBV (gezond boerenverstand), de 10 geboden die ik vroeger heb geleerd in mijn jeugd en het gemoed van de Santiagoganger, veel overeenkomsten vertonen.

Hoe? Dat zal ik uitleggen.

Je ziet bij al deze personen en visies aandacht en opmerkzaamheid voor het huidig moment. Je kunt van het hier en nu genieten, zonder afgeleid te worden van alles wat zo nodig moet. Geen gedachten of emoties die je de weg van het genieten van eenvoudige dingen belemmeren. Tevreden zijn met dingen die er toe doen en die het leven veraangenamen. Niet alles vergelijken met anderen. Niet streven naar onhaalbare doelen die de weg naar het genoeg zijn blokkeren.

Een citaat uit de mindfulness visie:

Yesterday is history

Tomorrow is a mystery

Today is a gift

It is called present

Mindfulness is gebouwd rond aandacht voor het huidig moment. Je leert niet afgeleid te worden door de ruis van het leven (zo je wilt de automatische piloot in ons). Geen oordeel vellen over alles wat er in ons gedachtenwereldje omgaat maar het aanvaarden en je bewust worden wat het met je doet.

Ook mensen met een BDE beschrijven dat ze intenser gaan leven. Zich niet meer door futiliteiten laten afleiden of meesleuren. Genieten van het moment en eventueel van de tijd die nog rest in het leven.

Mensen met GBV (ik weet echt niet of het in de genen zit of aangeleerd kan worden) laten zich ook niet afleiden door mooie praatjes. Zij gaan niet in op bijzondere reclames die knollen voor citroenen verkopen, gaan niet in op verzekeringsprodukten die ze niet begrijpen en voelen vaak feilloos de intermenselijke verhoudingen aan.

De 10 geboden zijn m.i. regels die als een goed wetboek de intermenselike zaken en verhoudingen op orde houden. Houd je je een beetje aan de regels, dan geeft dat een goed gevoel en ben je minder gevoelig voor de ruis van het leven.

Dan tot slot de Santiagoganger. Ik ben hem op mijn tocht vaak tegengekomen. Er zijn grofweg 2 soorten. Mensen tussen 15 en 25 jaar en boven de 45 jaar. De jongeren, vaak wat hoger opgeleid, zijn  soms even de weg kwijt en proberen deze na hun tocht weer op te pakken. De ouderen blikken terug op hun leven en wat ze ervan gemaakt hebben. Het gezamenlijk delen van problemen, het eten, de gedachten, eigenlijk alles wat de mens aangaat (de essentie), brengt hen op de tocht naar Santiago bij elkaar. Het is een grote en langdurige communio.

Mindfulness en met name de therapieën worden vaak in vrij langdurige retraites geleerd met veel meditatie. De tocht naar Santiago werkt m.i. ook zo. Het resultaat zijn mensen die genieten van het huidig moment, tevreden zijn, en elkaar ontmoet hebben, waarbij we ontmoeten even heel letterlijk moeten nemen.

Iemand die bovengenoemde houding tot levenshouding kan maken zal:

Vriendelijk en hulpvaardig zijn.

Open staan voor nieuwe feiten en gezichtspunten, zonodig aannames en opvattingen herzien.

Zich bewust zijn van gedachten, gevoelens, lichamelijke sensaties en handelingen.

Kalm zijn.

Het vermogen hebben zich te concentreren.

In het huidige moment zijn om te genieten van alles.

Zonder onmiddellijk oordeel waarnemen.

Mild zijn over zichzelf.

Zich inzetten voor mens, dier en natuur.

Zich niet identificeren met gedachten, gevoelens en lichamelijke sensaties.

Accepteren wat er is, niet vechten tegen wat onprettig is.

Bewust ingrijpen als je pijn bij jezelf of anderen kunt verlichten

Gelijkmoedigheid, je niet laten meeslepen door succes of laten teleurstellen door tegenslag.

Zo'n levenshouding wens ik iedereen inclusief mijzelf toe in 2010