Voetangel 6

We moeten maar eens even bijpraten vind ik, anders zou men kunnen denken dat er niets aan het front gebeurt.

Gisteren (21062006) mocht ik de pijntjes van het leven smaken, toen ik een uur in de stoel van de kaakchirurg zat. Mijn ontstoken kies was weliswaar verwijderd maar helaas niet helemaal en daar moest het mes dus aan te pas komen. Een duidelijk markeringspunt voor deze zomer. Dan moet de zaak weer tot rust komen voor de implantaten die dan weer 3 maanden moeten genezen…. En in die drie maanden kan er weer iets gepland worden. Ik ga eerst de 4 daagse lopen en een korte vakantie houden en dan ben ik zoals het er nu uitziet in de tweede helft van augustus weer opgeladen. Ook de drie blauwe tenen (zie foto) zullen dan weer een beetje bijgekleurd zijn. Wat een toestanden allemaal.

Even nog een verhaaltje, ik moet er ook altijd een verzinnen voor mijn kleinzonen, welaan…..

Voetverhaaltje

Er was eens een voetangel en een klem

hij kende haar, zij kende hem

samen lagen ze in een voetenbed

dat hadden ze samen mooi gered

de voetangel was al in het Spaanse land

de klem zei: ”gebruik toch je verstand’

eerst je tanden op een rij

dan ben ik er ook weer bij

als je ze niet op een rijtje hebt

dan helpt je god noch een gebed

de voetangel draaide maar heen en weer

hij had last van voetenzeer

geduld was niet zijn sterkste kant

die klem ook met zijn gezond verstand!